Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΓΥΡΝΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ

Και για μια φορά ακόμα η τεράστια διαφορά μεταξύ πραγματικής και ψηφιακής ζωής…

Η μουσική που σε ξαναβάζει στον σωστό για σένα δρόμο. Η μελωδία, οι στίχοι, οι αναμνήσεις  ενός παρελθοντικού εαυτού κάπου στα είκοσι. Τότε που νόμιζες ότι η ζωή που ανοίγεται θα είναι υπέροχη. Τώρα μια αναπνοή πριν τα σαράντα… όλα ήρθαν διαφορετικά και μερικά λάθος.

Κι εκεί σε ξαναβρίσκει ο ενοχικός εαυτός σου και σου θυμίζει ότι ούτε ζεις στη φτώχια, στη συντριβή, στον πόλεμο, σε τριτοκοσμική χώρα, στο σκοτάδι της μπούρκας. Κι εκεί του απαντάς θυμωμένα ότι με βάση τα δεδομένα, τις ικανότητες και τις δυνατότητές σου δε συνέχισες στη λεωφόρο αλλά ακολούθησες μερικά αδιέξοδα παραδρομάκια.

Το μυαλό, ο καλύτερος μέχρι τώρα σύμμαχος, επιτίθεται στο μυαλό και τα ψυχοσωματικά χορεύουν γύρω από τη φωτιά.

Και μέσα σε όλα έχεις και τις παράλληλες ψηφιακές ζωές, εκεί που νομίζεις ότι έχεις οικειότητα χωρίς φυσική παρουσία. Το έχω κάνει το λάθος κι εγώ. Έχω παραπάρει θάρρος, έτσι μόνη μου, αφήνοντας κάποιους να αναρωτιούνται για το θράσος μου ή αν είμαι στα καλά μου.

Η οικειότητα δεν έρχεται έτσι και η πανδημία δεν είναι η δικαιολογία για ψηφιακές γνωριμίες. Διάβασε τις απαντήσεις ή ερμήνευσε σωστά την απουσία απάντησης. Δεν χρειάζεται να δεις ξανά βίντεο με τη διαφορά πραγματικής και ψηφιακής ζωής. Και επίσης η αξία δεν μετριέται στα like.

Συνέχισε να ασχολείσαι με την εργασία σου, με τις υποχρεώσεις και τις δραστηριότητές σου. Διάβασε τα βιβλία που αγόρασες. Μάζεψε αν μπορείς στην άκρη για κανένα ταξίδι. Χαλάρωσε τα κυβικά σου. Άκου τη μουσική που αγαπάς και ξαναγύρνα στον εαυτό σου.